Terwijl half Nederland zich verdringt in supermarkten en tuincentra om het huis in perfecte kerstsfeer te brengen en de tafels te vullen met lekkernijen, zijn er ook mensen bezig met heel andere dingen. Gevoelsdingen. Afscheidsdingen. Laatste-kerendingen. Want ook in de donkere dagen voor kerst en ook op de dagen zelf, overlijden er mensen. Soms verwacht, soms heel erg onverwacht.
Nog niet zo lang geleden werd ik gebeld door een meneer wiens echtgenote met kerst was overleden, inmiddels acht jaar geleden. Ik werkte die dag, zoals zo vaak rond de feestdagen. Werken met kerst is altijd bijzonder, misschien juist omdat liefde en kwetsbaarheid dan zo dichtbij elkaar liggen.
Hij vroeg of ik bij hem langs wilde komen. Toen ik zijn appartement binnenstapte, was ik weer even terug in dat moment. De kamer waarin ik acht jaar eerder stond, tussen kerstverlichting en stilte. Zijn lieve vrouw had alles met zorg en warmte versierd. Kerst was overal en toch voelde het die dag zo oneindig ver weg door het verdriet dat deze familie trof.
Er zijn zoveel van dit soort verhalen. Zoals Adrie, die vorig jaar vlak voor kerst overleed – het feest waar ze zó van hield. Haar familie vierde kerst toch, samen, in de wetenschap dat zij in het uitvaartcentrum was. Anders was het, natuurlijk. Maar het gaf troost dat ze iedere dag even bij haar langs konden gaan, dat de kerstboom er stond, dat het warm en huiselijk voelde.
Naast de mensen die met kerst overlijden, zijn er diegenen die deze decembermaand opnieuw zonder hun geliefde moeten doorbrengen. Soms voor het eerst, soms al voor de derde, vierde of twintigste keer. Wéér geen “Fijne kerst” of “Gelukkig nieuwjaar” om uit te wisselen met degene die ooit zo vanzelfsprekend naast hen stond.
December kan dan zwaar zijn. Stil. Traag. Voor iedereen die deze feestdagen doorbrengt met gemis: wij wensen jullie warmte, liefde en momenten van licht, hoe klein ook.
Marise en Mariëtte
Amenti & Uitvaartzorg op Maat
